ploegleider
Ploegleider. Chef d’équipe. Team manager. Sportief directeur. Head of performance. Heb dàt op je naamkaartje! Allemaal knap klinkende titels voor dezelfde functie: hoeder van een bende topsporters. Geleider van een massa testosteron.  Slijper van ruwe diamanten. Geen eenvoudige taak, dus hoe pak je dat aan? Wel, er is geen gouden regel maar als je de stelling van Pippi Langkous volgt dan kom je een heel eind.

Pippi Langkous?
Jawel. Het guitige Zweedse meisje met de rode vlechtjes, de veelkleurige kousen en de erg vrolijke avonturen. Herkenbaar van op een kilometer. Volgens mij is zij trouwens de reden waarom hele generaties mannen verliefd worden op rosse vrouwen. Enfin, dat even tussendoor. Pippi groeit op zonder ouders, maar is nooit alleen. Ze woont samen met een aapje en een paard. Ze is beresterk en schatrijk. Ze beleeft de meest knotsgekke gebeurtenissen. Vaak nadat ze juist iets gegeten heeft.

De wetenschap van het sportmanagement is geïnspireerd door deze vrolijke jongedame*. Met haar wereldberoemde uitspraak en haar bijzondere kijk op het leven staat ze symbool voor een goed teambeheer in vijf stappen.

* eerlijke noot van de schrijver: ik heb totaal geen idee of de wetenschap deze correlatie al ontdekt heeft. But they should! Op dit moment is de beeldspraak dus een volledig eigen creatie, een heldere ingeving. Maar wie weet… wie weet is dit blogartikel ooit de basis voor een nieuw inzicht.

stap 1: herkenbaar
Als ik Pippi Langkous zeg, dan weet iedereen meteen waarover ik spreek. Visueel en inhoudelijk. Hoe ze er uitziet en waar ze voor staat. Een ploegleider zorgt dat zijn sporters dezelfde herkenbaarheid hebben. Hij of zij ontwikkelt een trots, een fierheid op de sport en op de teamkleuren. Herkenbaar van op een kilometer. Op training, op de wedstrijd of op een afspraak bij de sportdiëtist.

stap 2: Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het kan!
Dat is veruit de beroemdste uitspraak van Pippi. Laat ons eerlijk zijn, die meid bulkt van het zelfvertrouwen en dan lukt alles. Even eerlijk.. veel sporters zijn het tegenovergestelde en twijfelen aan zichzelf. Een ploegleider grijpt elke kans om ruimte te creëren. Ruimte voor proberen, ruimte voor kansen, ruimte voor succes. Een ploegleider schrapt falen en faalangst uit het teamwoordenboek. We win or we learn.

stap 3: met de glimlach
Geen verdere commentaar. Sporters en entourage doen het in de eerste plaats uit passie. Voor het plezier. Voor de fun. Iemand moet die sfeer gangmaken natuurlijk: de ploegleider. Hij of zij is daarmee zonder twijfel het grootste varken van het hele team. Of in de geest van Pippi: de aap.

stap 4: zonder ouders (maar niet alleen)
Een hekel punt, want deze titel kan fout begrepen worden. Stiekem doe ik het daarvoor natuurlijk, want controverse zorgt ervoor dat je verder leest. Ouders zijn de hoeksteen van een (jonge) sporter, daar is geen twijfel over. Ze zorgen voor een veilige omgeving, voor de ondersteuning, voor de warmte, voor het evenwicht tussen school en sport. Maar in selecties maken en tactische afspraken briefen zijn ze doorgaans niet zo sterk. Zeker niet als verschillende ouders samen proberen te beslissen ?. Daarvoor dient een ploegleider. Hij of zij smeedt het team en geeft de dagafspraken helder door. Iedereen is anders, maar als Pippi haar avonturen geslaagd kan afronden in een ploeg die verder bestaat uit een aapje en een paard dan moet dat toch ook lukken binnen een sportteam, niet?!

stap 5: eten
Over sportvoeding gaan we vandaag niet beginnen, maar goed en voldoende eten voor, tijdens en na de inspanning is noodzakelijk om avonturen tot een goed einde te brengen.

Je leest het. Ploegleider zijn is een complexe taak. Een laatste tip? Misschien helpt het om twee verschillende sokken aan te doen.